Deze jas met felgekleurde print, opvallende tags en dramatische mouwen is gemaakt voor de spotlight. Yamuna Forzani creëerde haar Sisterhood not CISerhood collectie in ons TextielLab en wil hiermee korte metten maken met gender stereotypes en ongeschreven regels in de modewereld. 

Een gemeenschap als inspiratie

Ontwerper, kunstenaar en queer activist Yamuna Forzani werkt op het snijvlak van de mode, performance en beeldende kunst. Inspiratie vindt ze in de queer gemeenschap waar ze zelf ook deel van uitmaakt. Met haar wandkleden, outfits en grafische uitingen brengt ze een ode aan haar alternatieve queer familie: het ballroom* huis Kiki House of Angels. De kleurrijke ontwerpen zijn een speelse combinatie van het lichaam, seksualiteit, camp cultuur en kitsch. De jas is een van de meest sculpturale stukken uit Forzani’s collectie.

Yamuna Forzani (rechts) aan het werk in het TextielLab samen met productontwikkelaar Mathilde Vandenbussche (links). Foto: Tommy de Lange

Creativiteit x techniek

In 2018 creëerde Yamuna de Sisterhood not CISerhood collectie, waarvoor verschillende stoffen zijn gebreid in ons TextielLab. In deze professionele werkplaats werkte ze nauw samen met productontwikkelaar en breispecialist Mathilde Vandenbussche om het zeer gedetailleerde ontwerp tot leven te brengen. Hiervoor is de rondbreimachine gebruikt, die met 1680 naalden en zes kleuren tegelijk kan breien. Zo'n project vraagt om bijzondere vakkennis, omdat het digitale ontwerp vertaald moet worden naar de software van de machine. Creatieve visie en de technische mogelijkheden zijn gecombineerd tot een prachtig product. Door de jaren heen heeft Yamuna zich niet alleen als grafisch ontwerper en kunstenaar ontwikkeld, ze leerde ook de vaardigheden van het digitale breien en programmeert nu haar eigen ontwerpen.  

Foto: Tommy de Lange

Een naam als design

Forzani werkt sinds 2016 voor diverse mode- en kunstontwerpen op de hierboven genoemde rondbreimachine. Dankzij de vele naalden is deze machine erg precies en kun je heel gedetailleerde afbeeldingen maken. De techniek leent zich daardoor ook goed voor het breien van letters en die kans heeft Yamuna benut. In haar project speelt typografie en het trots gebruiken van haar eigen naam als merk namelijk een belangrijke rol. Ze wilde de ongeschreven regels van de modewereld bevragen, niet alleen wat betreft gender, maar ook het idee dat alleen wereldberoemde merken hun naam kunnen gebruiken als design.  

De jas was in 2020/2021 onderdeel van de tentoonstelling 'Rode draden'. Foto: Josefina Eikenaar

Luid en zacht 

Het TextielMuseum kocht de jas in 2019 aan voor de museumcollectie. Ons oog viel niet alleen op deze jas vanwege de technische aspecten, maar ook omdat het zo’n sprekend voorbeeld is van hoe mode en textiel bijdragen aan de identiteit en expressie van queer mensen en gemeenschappen. Waar de modewereld strikt vrouwen- en mannencollecties hanteert, kan deze Sisterhood not CISerhood jas door iedereen gedragen worden, ongeacht genderidentiteit, maat of leeftijd. Waar de buitenkant uitbundig schreeuwt, is de voering van de jas zacht, rijk en bijna koninklijk. Dat kostbare gevoel wordt nog eens benadrukt door de parels waar Forzani de machinaal gebreide stof handmatig mee verfraaide. Je draagt deze jas niet alleen, je wordt ook door de jas gedragen. 

* De ballroom-scene is een beweging in de LGBTQIA+ scene die zijn oorsprong vond in New York. Het gaat om evenementen die "balls" worden genoemd waar deelnemers lopen op een catwalk en in verschillende categorieën te strijden om prijzen, trofeeën of glorie. De wedstrijden bestaan uit een mix van dans, drag, lipsynchronisatie en modellopen.