Design Contest Top 10 & winnaars

Ruim 100 getalenteerde (jonge) ontwerpers deden dit jaar mee aan de ‘Design Contest 2017 | Reinventing Textiles’, waarbij de deelnemers een bijzonder product of materiaaltoepassing ontworpen. De jury, bestaande uit Simone Post, Martijn van Strien en Suzan Rüsseler, selecteerde de Top 10 van inzendingen die van 26 november tot 10 december 2017 te zien zijn op het Panoramadeck van het TextielMuseum.

De Top 10 bestaat dit jaar uit:

Wille-Meike Brand (1e prijswinnaar)

Wille-Meike Brand won de eerste prijs voor het gebruik van een druktechniek met oude kledingstukken van polyester en een hittepers.

Door de lage prijzen en de snel veranderende trends worden kledingstukken tegenwoordig makkelijk weggegooid. Polyester is een materiaal dat voornamelijk gebruikt wordt in de goedkope mode-industrie. Door te experimenteren met het afval van dit materiaal ontdekte Meike een nieuwe druktechniek. Door gebruik te maken van een hittepers drukt ze de ‘ziel’ van een kledingstuk op een absorberende ondergrond zoals textiel, maar ook papier, zonder te verven, dat een van de meest vervuilende onderdelen is van de textielindustrie.

Veerle Kluijfhout (2e prijswinnaar)

De tweede prijs ging naar Veerle Kluijfhout, die met een kritische noot truien maakt van kattenhaar.

Veerle houdt zich als ontwerper bezig met de manier waarop wij ons verhouden tot producten in onze consumptiemaatschappij. Waarom kennen wij sommige materialen waarde toe, en willen we van andere materialen het liefst zo snel mogelijk af? Door truien te maken van kattenhaar maakt zij ons op een speelse manier bewust van deze vraag, want wat is eigenlijk het verschil tussen kasjmier, angora of haar van een heel normale huiskat?

Loan Favan (3e prijs- en publieksprijswinnaar)

Loan Favan won zowel de derde prijs als de publieksprijs voor haar onderzoek naar technieken om textiele materialen geschikt te maken voor menselijke consumptie in een dystopische toekomst.

Loan presenteert in haar project een laboratorium gesitueerd in een dystopische toekomt. In haar lab vinden experimenten plaats waarin ze zoekt naar technieken om textiele materialen geschikt te maken voor menselijke consumptie, met in haar achterhoofd de vraag: Wat is de toekomst van de eeuwige behoefte van de mens om te produceren, wat gebeurt er als de aarde verzadigd is van spullen?

Alicja Konkel

Alicja Konkel voorspelt dat alle materialen in de nabije toekomst zullen worden hergebruikt. Met haar ontwerp voor biologisch afbreekbare schoenen, gebaseerd op de Aboriginals die hun schoenen precies een reis lang dragen voordat ze verteerd zijn, wil zij de consumenten bewust maken van de natuur en van zichzelf.

Bram de Vos

In zijn utopische idee ziet Bram vertical farming als dé toekomst voor onze agricultuur, en daarmee ook als basis voor textiele grondstoffen. Het gebouw van TextielMuseum Tilburg kan in Bram’s visie bebouwd worden met kassen waarin bijvoorbeeld hennep verbouwd kan worden. Dit kan een start zijn voor een milieuvriendelijke basis voor textiele productie.

Cox Janssens

Textiel wordt vaak als wegwerpproduct gezien. Dit komt door de kwaliteit ervan, maar ook door het gedrag van de consument: mensen zijn steeds sneller verveeld door hun kleding en verliezen de vaardigheden om deze goed te behandelen. In haar project ‘Time Included Cloth’  verleidt Cox Janssens gebruikers om de levensduur van de stoffen te verlengen, doordat er mooie veranderingen plaatsvinden tijdens normaal gebruik. Tijd en slijtage worden nu omarmd: verouderingsprocessen die ontstaan door wassen, frictie en zonlicht vergroten de waarde en schoonheid van deze textielontwerpen.

Dorian Koelmans

Jaarlijks worden er tonnen aan brandweerslangen afgeschreven. Ontworpen om onverwoestbaar te zijn is het zeer milieubelastend om de slangen te verwerken. Afge¬schreven door de brandweer wil niet zeggen onbruikbaar als interieur- of modestof. Voor Dorian was dit het uitgangspunt van zijn ontwerpproces. Niet alleen wilde hij de technisch superieure kwaliteit van de brandweerslang toepassen in zijn product, maar ook gebruiken maken van de aantrekkingskracht van de vrolijke kleuren die ze hebben.

Guy Megides

Guy gebruikt in haar project afvaltextiel als grondstof voor een nieuw materiaal. Ze vraagt zich af waarom kledingstukken waarin zoveel werk zit, zo makkelijk afgedankt worden, in plaats van ze opnieuw in te zetten.  Door lagen textiel te lijmen en samen te persen ontstaat er een stevige plaat, gelijkend aan hout. Met haar project presenteert ze een oplossing, en hoopt de industrie te inspireren op een andere manier om te gaan met afval.

Marion Lim en Laura Conill

Met hun object willen Marion en Laura mensen de mogelijkheid geven om thuis te kunnen recyclen. Voor 3D-printen zijn al veel grondstoffen gebruikt, het gebruiken van textielafval als basis is echter vernieuwend, en geeft mensen een speelse en praktische manier om hun oude kleding te verwerken in plaats van weg te gooien.

Tom van Deijnen

In zijn project laat Tom zien dat reparatie een toevoeging kan zijn aan het uiterlijk van een textielproduct. Door de wijzigingen aan het product juist opvallend te maken versterkt hij de gebruiksgeschiedenis, en maakt het daarmee extra waardevol voor de eigenaar.